ಮನಸಿನ ಮಾತು...

ಅಂ ದಹಾಗೆ    ನಾನು - ಅಶ್ವಿನಿ ಪ್ರೀತಿಸಿ ಜಂಟಿಯಾಗಿ   ಇವತ್ತಿಗೆ ( ಏಪ್ರಿಲ್ ‌ 12) ಭರ್ತಿ ಎಂಟು ವರ್ಷ . ಆದರೂ ‘ ಗುರು , ನಿಂದು ಲವ್ ‌ ಮ್ಯಾರೇಜಾ ʼ ಎಂದು ಕೇಳುವ ನನ್ನ ಹಳೆಯ ಸ್ನೇಹಿತರ , ಸಹಪಾಠಿಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಗೇನೂ ಇವತ್ತಿಗೂ ಕಡಿಮೆಯಿಲ್ಲ . ಅವರಿಗೆ ಈ ʼ ಗುರು ʼ   ಮತ್ತು ‘ ಲವ್ ‌ ಮ್ಯಾರೇಜ್ ‌ ’ ನಡುವೆ ಇರುವ ಲಿಂಕೇ ಅರ್ಥ ಆಗ್ತಿಲ್ಲ . ನನಗೇ ಅರ್ಥವಾಗಿಲ್ಲ ಎಂದಮೇಲೆ ಅವರಿಗೆಲ್ಲಿಂದ ಅರ್ಥವಾಗಬೇಕು ! ನಾನು ಡಿಗ್ರಿ ಕ್ಲಾಸಲ್ಲೇ ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ‘ ಡೀಸೆಂಟ್ ‌ ʼ, ‘ ರಿಸರ್ವ್ಡ್ ʼ, ಎಂಬ ಪಟ್ಟ ಗಟ್ಟಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೆ . ಕಾಲೇಜಲ್ಲೇ ತಮ್ಮ ಹವಾ ಸೃಷ್ಟಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಸ್ನೇಹಿತರಿಗೆ ನಾನು ಒಗ್ಗಿಬರದ ಆಸಾಮಿಯಾಗಿದ್ದೆ ! ಹಾಗಂತ ನಾನು ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ರಿಸರ್ವ್ಡ್ ‌ ಅಂತೇನೂ ಇರಲಿಲ್ಲ . ಎಲ್ಲರಲ್ಲೂ ಮಾತಾಡುವ ಆದರೆ ಯಾರಿಗೂ ಚಡ್ಡಿ ದೋಸ್ತ್ ‌ ಅನ್ನಿಸಿಕೊಳ್ಳದ ಕ್ಯಾಟಗರಿ . ನನಗೆ ಅವರೆಂದರೆ ಅಚ್ಚರಿ ಹೆಮ್ಮೆ , ಅವರಿಗೋ ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಕರುಣೆ ! ಡಿಗ್ರಿ ಕಳೆದು ಎರಡು ವರ್ಷ ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿಯೂ ಹೆಚ್ಚೇನೂ ಬದಲಾವಣೆ ಆಗಲಿಲ್ಲ . ಕೆಲಸದ ಅನುಭವದಿಂದ ಒಂದಷ್ಟು ಕಲಿಯುವ - ಕಲಿಸುವ ಪರಿಪಾಠ ಒಲಿದಿತ್ತು ಅಷ್ಟೆ . ನಾನೂ ಲೆಕ್ಚರರ್ ‌ ಆಗಬೇಕು , ಅದಕ್ಕಾಗಿ ರೆಗ್ಯುಲರ್ ‌ ಎಂ . ಸಿ . ಜೆ ಮಾಡಬೇಕು ಎಂ...

“ಧರ್ಮರಾಯನಿಗೆ ಒಮ್ಮೆ ಕೆಟ್ಟ ಮನುಷ್ಯನನ್ನು ಹುಡುಕಿ ತರಲು ಹೇಳಲಾಯಿತಂತೆ. ಆದರೆ ಖಾಲಿ ಕೈಯಲ್ಲಿ ವಾಪಸಾದ ಆತ ಕೆಟ್ಟವರು ಯಾರೂ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ ಎಂದನಂತೆ. ಇದರರ್ಥ ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸು ಧನಾತ್ಮಕ ಯೋಚನೆ ಹೊಂದಿದ್ದರೆ ನಾವು ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಅದೆಷ್ಟೋ ಒಳ್ಳೆಯವರನ್ನು ಕಾಣಲು ಸಾಧ್ಯ ಎಂಬುದಾಗಿದೆ” ಮಂಗಳೂರು ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯದ 38 ನೇ ಘಟಿಕೋತ್ಸವದಲ್ಲಿ ಸಾಧಕರನ್ನು ಉದ್ದೇಶಿಸಿ ಮಾತನಾಡಿದ ಕೇಂದ್ರ ವಿದೇಶಾಂಗ ವ್ಯವಹಾರ ಮತ್ತು ಸಂಸದೀಯ ವ್ಯವಹಾರಗಳ ರಾಜ್ಯ ಸಚಿವ ವಿ. ಮುರಳೀಧರನ್‌ ಈ ಮಾತನ್ನು ಹೇಳಿದ್ದು ಸಮಯೋಚಿತವೇ ಆಗಿದ್ದು. ಹೊಸ ಕನಸುಗಳನ್ನು ಬೆನ್ನತ್ತಿ ಹೊರಟ ಮನಸುಗಳಿಗೆ ಸಚಿವರ ಮಾತು ನೀರೆರೆಯುವಂತಿತ್ತು. ಸಾಧನೆಯ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ನೆರವಾಗುವ ಹೆತ್ತವರ ಮತ್ತು ಗುರುಹಿರಿಯರ ನೆನಪು ಸದಾ ಇರಲಿ ಎಂದು ಕಿವಿಮಾತು ಹೇಳಿದ ಅವರು ವಿವೇಕಾನಂದರ ಉಕ್ತಿಗಳ ಮೂಲಕ ನಮ್ಮ ದೇಶದ ಸಾಧನೆ ಮತ್ತು ವಿದ್ಯೆಯ ನಿಜವಾದ ಉದ್ದೇಶವನ್ನು ಜಾಗರೂಕಗೊಳಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿದರು. ಭರತ ಭೂಮಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಮ್ಮೆಯಿರಲಿ… ತಕ್ಷಶಿಲೆಯಲ್ಲಿ ಜಗತ್ತಿನ ಅತ್ಯಂತ ಪುರಾತನ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದ ಕೀರ್ತಿ ಭಾರತದ್ದು. 2700 ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ 64 ವಿಭಾಗಗಳ ಮೂಲಕ 20,000 ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ಉನ್ನತ ಶಿಕ್ಷಣ ನೀಡಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು ಎಂಬುದು ಅದ್ಭುತ ಸಂಗತಿ. ಶ್ರೀಮಂತ ಇತಿಹಾಸ ಹೊಂದಿರುವ ದೇಶ ನಾಟ್ಯಶಾಸ್ತ್ರ, ಗಣಿತ, ವಿಜ್ಞಾನ, ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿ ಜಗತ್ತು ಮೆಚ್ಚ...

ಪುಟ್ಟದೊಂದು ಜುಟ್ಟು, ಉದ್ದ ಬಾಲದೊಂದಿಗೆ ಗುಬ್ಬಿಯಂತೆ ಆಕರ್ಷಕ ಸದ್ದು ಮಾಡುವ ಪುಟಾಣಿ ಹಕ್ಕಿ ಅದ್ಯಾವ ನಂಬಿಕೆಯ ಮೇಲೆ ಆ ನಿರ್ಧಾರಕ್ಕೆ ಬಂತೋ ಏನೋ… ಅದು ಅದರ ಬದುಕಿನ ಅನಿವಾರ್ಯತೆಯೂ ಆಗಿದ್ದೀತು. ಅಂತೂ ಎತ್ತರದಲ್ಲಿದ್ದರೂ ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಬಂದು ಕಿಟಕಿಯ ಪರದೆಯ ಮೇಲೆ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ತನ್ನದೊಂದು ಮನೆ ಕಟ್ಟಲು ಶುರುವಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿತ್ತು. ಅದ್ಯಾಕೋ ಏನೋ ಕೆಲವು ಕಡ್ಡಿ ಜೋಡಿಸಿದ ನಂತರ ಕೆಲಸ ನಿಲ್ಲಿಸಿಬಿಟ್ಟಿತ್ತು. ಆ ಕಡ್ಡಿಗಳನ್ನು ಗುಡಿಸಿ ಬಿಸಾಡಿದ್ದೂ ಆಯಿತು. ಆದರೆ, ಕೆಲವು ದಿನಗಳ ನಂತರ ಕೆಲಸ ಮತ್ತೆ ಆರಂಭ. ಈ ಭಾರಿ ಕೆಲಸ ನಿಲ್ಲಲಿಲ್ಲ. ನಾವೋ, ನಮ್ಮ ಜೊತೆ ಅದೊಂದು ಬದುಕು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡರೆ ನಮಗೇನು ನಷ್ಟ ಎಂದು ಅಡ್ಡಿ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ. ಕಿಟಕಿ, ಪರದೆ ಮುಟ್ಟಲಿಲ್ಲ. ತುಂಟ ಮಗನಿಗೂ, ' ಅದು ನಮ್ಮ ಫ್ರೆಂಡ್.‌ ತಂಟೆ ಮಾಡಿದರೆ ಓಡಿ ಹೋದೀತು ʼ ಎಂದು ಹೇಳಿ ಒಂದು ಬಂಧ ಬೆಸೆದುಬಿಟ್ಟೆ. ಕೆಲವೇ ಕಡ್ಡಿಗಳಿದ್ದ ಜೋಡಿ ಹಕ್ಕಿಗಳ ಗೂಡು ಕೆಲವೇ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಸುಸಜ್ಜಿತ ʼ ಮನೆ ʼ ಯಾಯಿತು. ಮನೆಯಾದ ನಂತರ ಗೂಡಲ್ಲೇ ವಾಸ ಆರಂಭಿಸಿದ ಹೆಣ್ಣು ಹಕ್ಕಿಗೆ ಗಂಡಿನಿಂದ ಎಲ್ಲಾ ಸಹಕಾರ ಸಿಗುತ್ತಿತ್ತು. ರಾತ್ರಿಯೂ ಹೊಸ ಮನೆಯಲ್ಲೇ ವಾಸ ಆರಂಭವಾಯಿತು. ನಮ್ಮ ಮಾತು, ಶಬ್ದಗಳೂ ಅದಕ್ಕೆ ಅಭ್ಯಾಸವಾಯಿತೇನೋ. ಇದ್ದ ಕೊಂಚ ಭಯ ಹೋಗಿ ಅದೇನೋ ಆಪ್ತತೆ ಮನೆಮಾಡಿತು. ಮುಂಜಾನೆದ್ದು ಜೋಡಿಯ ಸಂಭಾಷಣೆ ಕೇಳುವುದು ನಮಗೂ ರೂಢಿಯಾಯಿತು. ಗೂಡಲ್ಲಿ ಚಿಕ್ಕದೆರ...